ชื่อวิทยาศาสตร์ : Sindora siamensis Teijsm. ex Miq
วงศ์ FABACEAE (LEGUMINOSAE-CASALPINIOIDEAE)
ชื่ออื่น ๆ แต้, มะค่าหนาม, มะค่าหยุม

ลักษณะทั่วไป
ไม้ต้น สูงได้ถึง ๑๕ เมตร
ใบ เป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๓-๕ คู่ แผ่นใบหนา รูปไข่ ขอบใบเรียบมน ขนาดกว้าง ๓-๘ ซม. ยาว ๖-๑๕ ซม.
ดอก ออกเป็นช่อแขนง ดอกย่อยขนาดเล็กสีเหลืองแกมส้มแดง กลีบดอก ๒ กลีบ รูปขอบขนานหลุดร่วงง่าย เกสรผู้ ๑๐ อัน ยาวพ้นดอก
ผล เป็นฝักแบน รูปไข่กว้าง ขนาด ๔-๘ ซม. ผิวสีน้ำตาล มีหนามแหลมทั่วไป โคนเบี้ยวและมีจะงอยเป็นติ่งแหลมโค้ง เมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีม่วงดำ เมล็ดสีดำ แบน รูปไข่ ภายในฝักมี ๑-๓ เมล็ด

ถิ่นกำเนิดอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พบขึ้นกระจายทั่วไปตามป่าผลัดใบ ป่าดิบแล้งและป่าชายหาด เก็บตัวอย่างครั้งแรกในประเทศไทยจากจังหวัดราชบุรี พ.ศ. ๒๔๐๕ ตั้งแต่สมัยยังเป็นสยามประเทศ จึงได้รับชื่อละติน siamensis เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้างอาคารบ้านเรือนได้ดี แต่ต้นโตขนาดใหญ่หาได้ยากมาก

ประโยชน์/สรรพคุณ
เปลือก แก้ซางและแก้อีสุกอีใส ปุ่ม รักษาโรคผิวหนัง รักษาริดสีดวงทวาร ขยับพยาธิ เมล็ด รักษาโรคผิวหนัง ขับพยาธิ

พันธุ์ไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคล จังหวัด สุรินทร์