ชื่อวิทยาศาสตร์ : Gonocaryum lobbianum (Miers) Kurz
วงศ์ CARDIOPTERIDACEAE
ชื่ออื่น ๆ กัลปังหาต้น (ภูเก็ต) ก้านเหลือง คำเกี้ยวต้น (ภาคเหนือ) ปูตูบูเเว (มาเลย์–นราธิวาส) มะดีควาย(เชียงใหม่) แสนเมือง (หนองคาย) หีควาย (ลำปาง)

ลักษณะทั่วไป
ไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก สูง ๑๕ ม. กิ่งอ่อนมีขนละเอียดปกคลุมประปราย ใบ เดี่ยว เรียงเวียนสลับ ก้านใบอวบหนาสีเหลืองอมส้ม ขอบใบเรียบ ผิวใบเกลี้ยงสีเขียวเป็นมัน เนื้อใบหนา
ดอก ช่อหรือเป็นกระจุกแยกเพศ ออกเป็นช่อกระจุกตามซอกใบ ช่อดอกเพศผู้แบบช่อเชิงลดยาว ๑ ซม. กลีบเลี้ยงขอบมีขนครุย กลีบดอกสีขาวนวล ดอกเพศเมียออกเป็นช่อกระจะสั้น ๆ คล้ายดอกเพศผู้ แต่มีขนาดที่เล็กกว่าดอกเพศผู้เล็กน้อย ผลรูปไข่หรือทรงรี ยาว ๓–๕ ซม. เมื่อสุกมีสีดำหรือม่วงอมดำ ผนังผลหนาคล้ายฟองน้ำ มีเส้นใยหนา ในประเทศไทยพบตามป่าดิบเขา ในระดับความสูงถึง ๑๐๐๐ ม. เหนือระดับทะเล ต่างประเทศพบที่กัมพูชา มาเลเซีย

ประโยชน์/สรรพคุณ
เนื้อไม้ ดับพิษร้อน ถอนพิษไข้ ขับเหงื่อ แก้ปวดศรีษะ แก้ไข้ตัวร้อน และไข้จับสั่น ใบ แก้เหน็บชา