วงศ์ POACEAE
​ชื่ออื่นๆ ไผ่ทอง ไผ่เหลือง (ภาคกลาง), ไม้โพ โป (ตรัง)

ลักษณะทั่วไป
ไผ่ประแภทเหง้ากอ สูง 7–20 ม. ลำตรงรวมกันเป็นกอหลวม ๆ หรือแน่น เส้นผ่านศูนย์กลางลำ 5–8 ซม. ปล้องยาว 25–50 ซม. เนื้อลำบาง ลำอ่อนมีนวลสีขาวปกคลุมหรือเกลี้ยง ลำแก่สีเขียวหรือสีเหลืองทอง แตกกิ่งค่อนข้างต่ำหรือตั้งแต่กลางลำขึ้นไป แต่ละข้อมีกิ่งจำนวนมาก ใบรูปใบหอก รูปขอบขนาน หรือรูปแถบ กว้าง 2–5.5 ซม. ยาว 10–35 ซม. กาบหุ้มลำสีน้ำตาลแกมเขียวถึงสีเหลือง มีขนสีน้ำตาลปกคลุม ใบยออดกาบรูปโดมหรือรูปไข่ ป่องออกที่ฐาน หูกาบเป็นพูเล็ก ๆ ขอบมีขนแข็ง ลิ้นกาบเป็นแถบสูงประมาณ 2 มม. ขอบมีขน ช่อดอกย่อยเทียมยาว 1–2 ซม. ดอกย่อยสมบูรณ์ 1–2 ดอก แกนช่อดอกย่อยยืดยาวระหว่างดอกและหลุดได้เป็นท่อน ๆ ถัดจากดอกย่อยดอกสุดท้ายเป็นแกนช่อดอกย่อยที่ยืดยาวออกไป เกสรเพศผู้ 6 อัน ยอดเกสรเพศเมีย 3 อัน พบตั้งแต่ภาคใต้ของไทยถึงเกาะชวา

ประโยชน์/สรรพคุณ
ปลูกเป็นไม้ประดับ เพราะ มีลำสีเหลืองสวยงาม