ประวัติ
ลินจี่จัดเป็นไม้ผลกึ่งร้อน จัดอยู่ในวงศ์ Sapindaceae มีถิ่นกำเนิดทางภาคใต้ของสาธารณรัฐประชาชนจีน แถบมณฑลกวางตุ้งและฟุคเกี้ยน มีการปลูกลิ้นจี่ในบริเวณนั้นมานานกว่า 3,500 ปี ปัจจุบันยังพบต้นลิ้นจี่ในสภาพซึ่งปลูกมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 8 ซึ่งขณะนี้มีอายุประมาณ 1,200 ปี สำหรับประวัติการปลูกลิ้นจี่ในประเทศไทย ไม่ทราบแน่ชัดว่าเริ่มมีการปลูกตั้งแต่เมื่อใด แต่พบเอกสารที่ชาวต่างประเทศได้รายงานไว้ว่าในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีการปลูกลิ้นจี่แล้วโดยเรียกว่าลิ้นจี่แดง ทั้งที่จากหลักฐานที่ยืนยันได้ว่าพบต้นลิ้นจี่เก่าที่บางต้นอายุเกือบ 200 ปี ได้แก่พันธุ์ไทยใบอ้อ และพันธุ์ค่อม ที่ปลูกโดย นายตี๋ มีแก้วกศธร เมื่อ พ.ศ. 2397 โดยวิธีการเพาะเมล็ด ที่อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม ในปี 2536

ต้น ขนาดทรงพุ่ม ความสูง 10 เมตร ลักษณะเปลือกลำต้นเรียบ สีเปลือกลำต้นเทาแกน้ำตาล
ใบ สีของใบอ่อนชมพูปนแดง ขนาดของใบความยาว 11.11 เซนติเมตร ความกว้าง 1.79 เซนติเมตร
รูปร่างผล ไข่กลับแกมขอบขนาน ความสมมาตรของผล สมมาตรสม่ำเสมอของขนาดผลในช่อ ขนาดผลความยาว 2.81 เซนติเมตร ความกว้าง 3.05 เซนติเมตร ความหนา 2.16 เซนติเมตร