ชื่อวงศ์ MORACEAE
ชื่อเรียกอื่น มะน้อดกว๊าย เดื่อปล้องหิน มะค่าขน มะเดื่อขน แม่นอน
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 10-20 ม. ทุกส่วนมีน้ำยางขาว กิ่งอ่อนเป็นข้อปล้อง มีขนสีน้ำตาล ปลายยอดมีหูใบ รูปรี ยาว 1.5 ซม. หลุดร่วงง่าย
ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปรีเรียงขอบขนาน มีขนสากคายทั้งสองด้าน ขนาดกว้าง 5-10 ซม. ยาว 15-30 ซม. โคนใบเว้าด้านหนึ่งคล้ายติ่งหู ปลายใบแหลม ขอบใบหยักเล็กน้อย ก้านใบยาว 2 ซม.
ดอก ออกเป็นช่อลักษณะเป็นสายยาวจากโคนต้น มีรูปร่างคล้ายผล ส่วนฐานรองดอกเจริญเป็นกระเปาะกลม สีเขียวอมน้ำตาล ผิวมีรอยแผลระบายอากาศกระจายทั่วไปภายในผลเป็นดอกแยกเพศและดอกไม่สมบูรณ์เพศ อยู่อัดกันแน่น
ผล กลม เมื่อสุกสีแดง ขนาดผ่าศูนย์กลางประมาณ 3 ซม.
การกระจายพันธุ์ เป็นพรรณไม้ที่พบในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตามริมน้ำในป่าเบญจพรรณและป่าดิบ ที่ระดับความสูง 350-1,350 ม.