ชื่อวิทยาศาสตร์ : <i> Mangifera indica L.
วงศ์ ANACARDIACEAE
ชื่ออื่น ๆ มะม่วงกะเล็ง, มะม่วงขี้กวาง, มะม่วงบ้าน,มะม่วงสวน, Mango tree

ลักษณะทั่วไป
ไม้ต้น สูงได้ถึง ๒๐ เมตร โคนต้นมีพูพอนเล็กน้อย
ใบ เป็นใบเดี่ยว รูปขอบขนานแกมใบหอก ปลายแหลม
ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบหรือปลายกิ่ง ดอกย่อยขนาดเล็ก สีครีม มีจำนวนมาก
ผลสด รูปไข่แกมรี ลักษณะป้อม ผิวเกลี้ยง ผลสด มีเนื้อผล เมื่อสุกมีกลิ่นหอมรับประทานได้ เมล็ดเดี่ยว แข็ง ค่อนข้างใหญ่

ในพระพุทธศาสนากล่าวว่า เจ้าชายสิทธัตถะทรงเสวยสุขอยู่ในขัตติยราช จนพระชนมายุได้ ๒๙ พรรษา ทรงตระหนักว่าการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร ไม่ใช่ความสุขอันแท้จริง จึงตั้งพระทัยเสด็จออกบรรพชาเพื่อแสวงหาธรรมวิเศษที่จะสามารถช่วยเหลือปวงเหล่ามนุษยชาติให้พ้นทุกข์
ได้เสด็จออกจากกรุงกบิลพัสดุ์ เสวยบรรพชาสุขอยู่ ณ ป่า ไม้มะม่วง มีนามว่า อนุปิยอัมพวัน ได้บำเพ็ญสมาธิเว้นเสวยพระกระยาหารถึง ๗ วัน ครั้นวันที่ ๘ จึงเสด็จเข้าไปบิณฑบาตในกรุงราชคฤห์ โดยกิริยาสงบอยู่ในอาการสังวร สมควรแก่ภาวะของสมณะ เป็นที่เลื่อมใสของทุกคนที่ได้พบเห็น


ประโยชน์/สรรพคุณ
เปลือก ดอก และเนื้อในเมล็ด แก้ท้องเสีย แก้บิด แก้อาเจียน ใบ รักษาโรคเกี่ยวกับคอ ลำต้นและน้ำยางจากผล แก้คัน รักษาโรคผิวหนัง ผล บำรุงร่างกาย ขับปัสสาวะ

พบขึ้นกระจายอยู่ทั่วไป ตามพื้นที่ราบ ในเขตร้อนของทวีปเอเชีย นิยมปลูกเป็นไม้ผลทั่วไปในประเทศเขตศูนย์สูตร ทั้งในทวีปเอเชีย แอฟริกาและอเมริกาใต้