ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ficus drupacea Thunb.
วงศ์ MORACEAE
ชื่ออื่น ๆ กร่างใบขน (กรุงเทพฯ, ราชบุรี); จะรี (เขมร-จันทบุรี); ลุงขน (ภาคเหนือ); ไฮ (เลย); ไฮหมี่ (อุบลราชธานี)

ลักษณะทั่วไป
ไม้ต้นขึ้นบนพื้นดิน หรือกึ่งอาศัย สูงได้ถึง 25 ม. หรือสูงกว่านี้ มีขนสั้นนุ่มสีน้ำตาลแดงหรือเกลี้ยงตามกิ่ง หูใบ แผ่นใบทั้งสองด้าน ก้านใบ และผล กิ่งมีช่องอากาศกระจาย หูใบยาว 1–2 ซม. ร่วงเร็ว ใบรูปรี รูปไข่กลับ หรือรูปขอบขนาน ยาว 7–35 ซม. ปลายแหลมเป็นติ่งสั้น ๆ โคนมน กลม หรือเว้าตื้น แผ่นใบหนา เส้นแขนงใบข้างละ 6–14 เส้น มีต่อมไขที่โคนเส้นกลางใบ ก้านใบยาว 1–4.5 ซม. กลีบรวมสีขาวหรืออมชมพูอยู่ภายในฐานดอกที่ขยายใหญ่และอวบน้ำ ออกเป็นคู่หรือเดี่ยว ๆ ตามซอกใบ รูปรีกว้าง หรือรูปขอบขนาน เส้นผ่านศูนย์กลาง 1–2.5 ซม. สุกสีเหลืองหรือแดงอมส้ม เกลี้ยงหรือมีขน ไร้ก้านหรือมีก้านสั้นมาก โคนมีใบประดับ 2–3 ใบ รูปครึ่งวงกลม ยาว 0.5–3 มม. ติดทน รูเปิดกว้าง 2–3 มม. ขอบมีรอยจัก มีใบประดับ 3 ใบ หนา

ประโยชน์/สรรพคุณ
-