,
/ / ชื่อต้น : สำมะงา

ชื่อต้น : สำมะงา

วงศ์ LAMIACEAE
ชื่ออื่น ๆ เขี้ยวงู (ประจวบคีรีขันธ์) คากี (ภาคใต้) สัมเนรา (ระยอง) สักขรีย่าน (ชุมพร) สำปันงา (สตูล) สำมะลี งา (ทั่วไป, ภาคตะวันออก) Embrert, Garden quinine, Glory bower, Sorcerers bush, Wild jasmine

ลักษณะ ไม้พุ่ม สูง ๑–๓ ม. มีขนนุ่มคลุมส่วนอ่อนๆ ใบ เดี่ยว ออกตรงข้าม รูปรีหรือรูปไข่ กว้าง ๒–๔ ซม. ยาว ๕–๘ ซม. ปลายและโคนแหลม ก้านใบสี น้ำตาลแดง ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบและปลายกิ่ง สีขาว กลีบเลี้ยงรูปถ้วย สีเขียว ปลายแยกเป็น ๕ แฉก กลีบดอกเป็นหลอด สีขาว ปลายแยกเป็น ๕ แฉก เกสรเพศผู้และเพศเมียสีม่วงแดง ยาวพ้นปากหลอดดอก ผล ค่อนข้างกลม สีเขียว เมื่อแก่เป็นสีดำ กว้าง ๐.๕–๐.๘ ซม. ยาว ๑–๑.๕ ซม. มี ๑–๔ เมล็ด ออกดอกช่วงเดือนพฤศจิกายน-เมษายน

สรรพคุณ/ประโยชน์ ราก ต้มเป็นยาแก้ไข้ ต้มเคี่ยวกับน้ำมันพืชเป็นยาถูนวดแก้ปวดข้อ ใบและกิ่งใช้ต้มอาบ แก้คัน