ชื่อวิทยาศาสตร์ : Terminalia bellerica (Gaertn.) Roxb.
วงศ์ COMBRETACEAE
ชื่ออื่น ๆ ซิบะดู่ (กะเหรี่ยง–เชียงใหม่) ลัน (เชียงราย) สมอเเหน สะคู้ (กะเหรี่ยง–แม่ฮ่องสอน) แหน เเหนขาว เเหนต้น (ภาคเหนือ) Belleric myrobalan.

ลักษณะทั่วไป
ไม้ต้นมีพูพอนขนาดใหญ่ สูง ๘–๒๐ม. กิ่งอ่อนมีขน ผิวเปลือกเเตกเป็นร่องเล็กๆ ใบ เดี่ยว เรียงสลับ บางครั้งเรียงรอบข้อรูปวงรีถึงเกือบกลม กว้าง ๔.๓–๑๐.๕ ซม. ยาว ๔–๒๐ ซม. โคนใบกลมกว้างปลายใบกลมถึงเว้าตื้น ขอบใบเรียบ เมื่อยังอ่อนอยู่มีขนสีน้ำตาลเหลือง ดอก ช่อ ออกที่ซอกใบแกนกลางมีขนสีเหลือง ดอกย่อยสีครีม ใบประดับรูปไข่ ร่วงง่าย กลีบเลี้ยงเชื่อม ติดกัน ปลายเเยกเป็นเเฉก จะโค้งเมื่อบานเต็มที่ ผล รูปกระสวยเว้า กว้าง ๑๕–๑๘ ซม. ยาว ๒๕–๒๘ ซม. มีสันมนตามยาว ๕–๘ สัน ผิวมีขนนุ่ม ละเอียดสีเหลือง พบตามป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง ต้องการน้ำและความชื้นปานกลาง ต่างประเทศพบที่ ศรีลังกา มาเลเซีย

ประโยชน์/สรรพคุณ
เปลือกแก้โรคปัสสาวะพิการ ขับปัสสาวะ ใบ รักษาแผลติดเชื้อ ดอกแก้โรคตา ผลอ่อนเป็นยาระบาย ผลแก่มีฤทธิ์ฝาดสมาน ขับเสมหะ แก้ท้องเสีย