,
/ / ชื่อต้น : มะไฟ

ชื่อต้น : มะไฟ

วงศ์ PHYLLANTHACEAE
ชื่ออื่น ๆ ขี้หมี (ภาคเหนือ) แซเครือแซ (กะเหรี่ยง–แม่ฮ่องสอน) ผะยิ้ว (เขมร–สุรินทร์) มะไฟป่า (ภาค ตะวันออก ตะวันออกเฉียงใต้) ส้มไฟ หัมกัง (เพชรบูรณ์)

ลักษณะ ไม้ต้น สูง ๑๕ ม. เรือนยอดกว้างงง ลำต้นคดงอ เปลือกลำต้นเป็นสีน้ำตาลอมเทาหม่นๆ ใบ เดี่ยว รูปรีถึง รูปหอกหรือ แกมรูปไข่กลับยาว ๗–๒๕ ซม. ปลายใบแหลมยาว ดอก ช่อ ออกเป็นกระจุกหลายช่อ ดอกมีสีเหลือง ใบประดับยาว ๓–๔.๕ มม. ผล กลมหรือรูปไข่ ปลายมีติ่งแหลม เส้นผ่านศูนย์กลาง ๒–๒.๘ ซม. ผลสุกเป็นสีเหลือง ในไทยพบทุกภาค ความสูง ๑๗๐๐ ม. เหนือระดับทะเล ต่างประเทศ พบที่ประเทศอินเดีย จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีน คาบสมุทรมลายู

สรรพคุณ/ประโยชน์ เป็นไม้ผล เปลือกและเนื้อไม้ มีสรรพคุณต้านอนุมูลอิสระ ราก แก้อาการท้องอืด