ไม้ต้น สูง 15–25 ม. เรือนยอดแผ่กว้าง มีรากอากาศเรียงเป็นสายยาวตามกิ่ง น้ำยางข้นสีขาวคล้ายน้ำนม ใบเดี่ยว เรียงเวียน แผ่นใบรูปรีแกมรูปไข่กลับ หรือรูปไข่กว้าง กว้าง 3–6 ซม. ยาว 4–10 ซม. ปลายใบติ่งมนถึงแหลม ดอก ช่อดอกมีลักษณะคล้ายผล ไม่มีก้าน มักออกเดี่ยว ๆ หรือออกเป็นคู่ตามซอกใบ ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น เจริญอยู่ภายในฐานดอกที่ขยายใหญ่เป็นกระเปาะมีรูเปิดที่ปลาย ฐานหน่วยผลมีใบประดับรูปใบหอกแกมรูปไข่ 3 ใบ คล้ายกลีบเลี้ยงรองรับฐานหน่วยผล ติดทน ปลายหน่วยผลมีใบประดับขนาดเล็ก แบน 2–3 ใบ ปิดรูเปิด ดอกย่อยขนาดเล็ก กลีบรวม 3 กลีบ รูปทรงไข่แกมรูปช้อน แยกกันเป็นอิสระ ดอกเพศผู้จำนวนน้อย ไม่มีก้านดอกหรือเป็นก้านสั้น ๆ กระจายปะปนกับดอกเพศเมียและดอกเพศเมียที่ไม่สมบูรณ์เพศ ดอกเพศเมียจำนวนมาก ไม่มีก้านดอก ผลแบบมะเดื่อ ค่อนข้างกลม ป่องตอนปลายคล้ายรูปตุ่มน้ำ กว้างและยาวประมาณ 0.8–1.2 ซม. มีเนื้ออวบน้ำ สีเขียวอ่อนมีจุดนูนสีขาว เมื่อสุกเปลี่ยนเป็นสีชมพูอ่อน สีม่วงคล้ำถึงดำ ภายในประกอบด้วยผลย่อยแบบผลเมล็ดเดียวแข็ง ขนาดเล็ก จำนวนมาก พบทุกภาค ตามชายฝั่ง ปากแม่น้ำลำคลองน้ำกร่อย และเขาหินปูน ต่างประเทศพบที่ศรีลังกา อินเดีย จีนตอนใต้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หมู่เกาะริวกิวถึงนิวบริเท็น
เปลือกต้น สมานแผล ท้องเดิน แก้บวม ทาแผลฟกช้ำ
ราก แก้ปวด แก้ฝีพุพอง แก้นิ่ว
รากอากาศ แก้ขัดเบา ไตพิการ
ดอก แก้ท้องเสีย แก้บวม
ผล แก้ท้องเสีย แก้ฝีพุพอง
ยาง ฆ่าพยาธิ ใส่บาดแผล แก้มะเร็ง