,
/ / ชื่อต้น : ซ้อ

ชื่อต้น : ซ้อ

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Gmelina arborea Roxb.
วงศ์ LAMIACEAE
ชื่ออื่น ๆ เฝิง (ภาคเหนือ)/ เมา (สุราษฎร์ธานี)/ สันปลาช่อน (สุโขทัย)

ลักษณะทั่วไป
ไม้ต้น สูงได้ถึง 30 ม.
ใบ เดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่กว้าง ยาว 7-25 ซม. แผ่นใบด้านล่างมีนวลและขนสั้นนุ่ม เส้นใบออกจากโคนใบข้างละ 1 เส้น ก้านใบยาว 3-10 ซม. ดอกช่อ ออกที่ปลายกิ่ง ยาว 7-20 ซม. ช่อกระจุกย่อยมี 1-3 ดอก ใบประดับรูปแถบ ยาว 7-8 มม. กลีบเลี้ยงยาว 3-5 มม. ปลายจักรูปสามเหลี่ยม 5 จักตื้น ๆ
ด้านนอกมีขน
ดอก ยาว 2-4 ซม. ด้านนอกสีน้ำตาลแดง ด้านในสีครีมอ่อน กลีบปากล่างกลีบกลางด้านในมีสีเหลืองแซม มีจนสั้นนุ่มด้านนอก เกสรเพสผู้ยื่นไม่พ้นปากหลอดกลีบดอก ก้านชูอับเรณูติดใต้กึ่งกลางหลอดกลีบดอก รังไข่เกลี้ยง มีต่อมกระจาย
ผล สุกสีเหลือง รูปไข่ยาว 1.5-2.5 ซม.

ประโยชน์/สรรพคุณ
1. ผลสุกนำมาบีบเอาน้ำผสมกับข้าวเหนี่ยวนึ่งแล้วนำมาหมดไฟใช้รับประทาน หรือใช้ผลนำไปบีบน้ำใส่ข้าวขี่จะช่วยทำให้มีรสหวาน[4]
2. ชาวไทใหญ่จะใช้ดอกนำมาใส่กับข้าวแป้งทำขนมห่อ
3. เนื้อไม้เป็นเสี้ยนตรง เนื้อละเอียด เป็นสีขาวแกมสีเหลือง หากทิ้งไว้นานสีจะเข้มขึ้น เหมาะกับใช้ในงานก่อสร้าง
4. มักปลูกเป็นไม้ประดับ และไม้ให้ร่มเงา