ไม้ต้น สูงได้ถึง ๓๐ เมตร โคนต้นมักมีพูพอนต่ำ เปลือกแตกเป็นร่องและเป็นสะเก็ดหนาสีเทาดำ
ใบ รูปขอบขนาน โคนและปลายใบออกมน ใบอ่อนมีขนนุ่มทางผิวใบด้านล่าง
ดอก สีขาวหรือสีเหลืองอ่อน มีกลิ่นหอม ออกเป็นช่อสั้นๆตามปลายกิ่ง มีกลีบเลี้ยง ๕ กลีบ ขนาด ๑-๓ ซม. เรียงบิดเป็นวง
ผล รูปไข่ขนาดประมาณ ๑ ซม. มีปีกยาว ๓ ปีก ยาวได้ถึง ๘ ซม. เส้นตามยาวปีกขนานกัน ประมาณ ๑๐ เส้น
 
กระจายพันธุ์จากอินเดียถึงภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประเทศไทย พบขึ้นกระจายตามป่าดิบแล้ง ป่าชายหาด และป่าเบญจพรรณทั่วไปทุกภาคที่ความสูงจากระดับ  น้ำทะเล ๖๐-๑,๒๐๐ เมตร  เปลือกมีแทนนินสูงใช้ใส่ในสารหม้กดองหรือต้มกลั่น เป็นสารกันบูด และใช้เคี้ยวแทนหมากได้ ออกดอกและติดผลในหน้าแล้ง ระหว่างเดือนธันวาคม ถึงเมษายน