,
/ / ชื่อต้น : แคนา

ชื่อต้น : แคนา

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Dolichandrone serrulata (Wall. ex DC.) Seem.
วงศ์ BIGNONIACEAE
ชื่ออื่น ๆ แคป่า, แคขาว, แคเก็ตถวา, แคแน, แคอาว, แคทราย

ลักษณะทั่วไป
ลำต้น ไม้ต้นขนาดเล็กถึงกลาง ผลัดใบ สูง 10-20 เมตร ลำต้นเปลาตรง แตกกิ่งต่ำ เรือนยอดเป็นพุ่มรูปไข่ ค่อนข้างทึบ เปลือกสีน้ำตาลอมเทาและมีประสีดำบ้าง เรียบแตกเป็นสะเก็ดเล็ก ๆ โคนต้นเป็นพูพอนเล็กน้อย ใบ ใบประกอบขนนกชั้นเดียว ใบย่อยมี 3-5 คู่ ขอบใบหยัก รูปรีหรือรูปแกมไข่กลับ กว้าง 3-5 ซม.ยาว 5-10 ซม.ปลายสอบคู่โคนสอบและเบี้ยว ดอก สีขาว ขนาดใหญ่ รูปแจกันทรงสูงหรือรูปแตร ออกรวมกันเป็นช่อสั้นๆ ตามปลายกิ่ง ยาว 2-3 ซม. แต่ละช่อมีดอกอยู่รวมกัน 3-7 ดอก กลีบฐานดอกทรงรูปกรวย ยาว 3-5 ซม.มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ผล เป็นฝักยาว เปลือกแข็ง ปลายแหลม บิดเป็นเกลียว ผิวฝักเกลี้ยงไม่มีขน เมล็ด รูปสี่เหลี่ยมมีปีกใส การกระจายพันธุ์ : ถิ่นกำเนิดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในประเทศไทยพบได้ทั่วทุกภูมิภาค

ประโยชน์/สรรพคุณ
เนื้อไม้ ใช้ในการก่อสร้างอาคารบ้านเรือน เช่น ทำเสา กระดาน พื้น ฝาเพดาน ฯลฯ เปลือก แก้ท้องร่วง บิด มูกเลือด คุมธาตุภายใน ใช้ชะล้างบาดแผล ดอก ยอดอ่อน และ ฝักอ่อน ใช้ปรุงอาหาร สามารถรับประทานเป็นผักได้ ใบ แก้ไข้ และเป็นยาระบาย